Dit verhaal gaat er schuil achter de naam sevencouches
sevencouches. Nog maar zelden is mij gevraagd welke uitleg schuilgaat achter de naam waarmee ik ruim een jaar geleden op Instagram debuteerde. Stiekem verbaast me dat best, maar dat zegt misschien meer over mij dan over een ander.
In oktober 2008 besloten mijn vriend (nu man) en ik te gaan samenwonen. We vonden een prachtig klein zolderappartement in Haarlem. Het hebben van een eigen ‘huis’ zorgde ervoor dat ik me volledig kon uitleven met stylen en fröbelen en dat deed ik dan ook naar hartenlust. Een rustige basis, sobere meubels en knalgroene wand plus dito kussens voor de kleurrijke touch. We scoorden twee ietwat versleten designbankjes op Marktplaats. Het was wat krap – op dertig vierkante meter – maar dat deerde niet. Vijf maanden later kwam de benedenwoning vrij. Omdat onze banken met geen mogelijkheden meer door het smalle trappenhuis pasten, moesten we op zoek naar een nieuw exemplaar.
Veranderingen
Via Marktplaats kocht ik een vrijwel nieuwe hoekbank die we aan de andere kant van Nederland ophaalden voor tweehonderd euro en een taart. Hoewel de bank fantastisch zat, was ik met de U-vorm minder tevreden. De bank was te massief in onze lange, smalle woonkamer. Het moet vast wennen, dacht ik, dus we wachtten. Maar het veranderde niet. Nummer vier stond enkele dagen later bij ons binnen. Een tweezitter en een bijpassende fauteuil. Barokstijl, zwart met zilver, maar ook dat was voor korte duur. Binnen enkele maanden stuitte ik op een elegante, suède hoekbank voor een prikkie. Ons interieur veranderde weer drastisch en dat tafereel herhaalde zich nog twee keer in een tijdspanne van een jaar. In vijf jaar tijd hebben we zes keer van bank gewisseld: bijna allemaal kochten we ze tweedehands en verkochten de boel weer met winst. Op het moment dat ik met sevencouches begon stond de zevende bank (een nieuwe!) in onze woonkamer – en die staat er nog steeds. Bijna twee jaar. Een unicum, dus.
De zevende bank
Inmiddels betrap ik mezelf erop dat ik weer naar banken kijk in meubelzaken. Stiekem. Ik voel aan stofjes, probeer de zitting, test kussens en voel nog een keer. Een enkele keer vraag ik mijn metgezel ook zijn billen eens op een showmodel te laten rusten, maar hij is erg kieskeurig en heeft bovendien geen behoefte aan een nieuwe bank. Niks zit zo fijn als de onze, vindt hij, en daarin kan ik ‘m geen ongelijk geven. Voorlopig blijft ‘ie dus, die zevende bank. Al dan niet noodgedwongen. En weet je wat? Stiekem vind ik het niet eens zo erg.
De afgelopen jaren is sevencouches uitgegroeid tot een online inspiratieplatform met maandelijks meer dan 30.000 lezers. Wil je meer lezen? Of wil je samenwerken? Klik dan hier.